සුදුපූසි 6 - සිස්සත්තේ

සුදුපූසි 1

සුදුපූසි 2

සුදුපූසි 3

සුදුපූසි 4
සුදුපූසි 5 

ඉතිං යාලුවනේ අර බටලන්ද සිද්දියෙන් පස්සෙ තවත් දවස් කීපයක් ගතවුණාලු. සුදුපූසි කියපු විදිහටම පුරුපුරුයි රොටියායි කරපු විනාසෙ මහ ලොකු ඉෂූ එකක් වුණේ නෑ. සිද්දියෙන් පස්සෙ දවස් දෙක තුනක් යද්දි පුරුපුරුටයි රොටියාටයි ආපහු ප්‍රිෆෙක්ට් බැජ් හම්බ වුණාලු. හැබැයි ඒ දැඩි අවවාද කිරීම්, දේශන, තර්ජන, ගර්ජන ගොඩකට මේ දෙන්නාට ෆේස් කරන්න වුණාට පස්සෙ. කොහොමහරි ඉතිං අන්තිමට අප්සෙට් එක්ක නැතුව හැමදේම විසඳුනාලු.


මේ වෙද්දි අපේ පුරුපුරුයි සුදුපූසියි වෙනදාටත් වඩා ෆිට් වෙලා. විශේෂයෙන්ම පුරුපුරු කවදාවත් හිතුවෙ නෑ තමන්ට කරදරයක් වෙච්ච වෙලාවෙ සුදුපූසි මේ වගේ තමන්ව සනසවන්න ඉදිරිපත් වෙයි කියලා. ඒත් මේ වෙද්දි උදාවෙලා තිබුනෙ මේ වගේ දේවල් හිත හිතා කාලෙ නාස්ති කරන්න පුලුවන් ටයිම් එකක් නෙවෙයි. මොකද මේ කාලෙ වෙද්දි ශිෂ්‍යත්ව විභාගෙට තව දවස් කීපයයි ඉතුරු වෙලා තිබුනේ. ඉතිං පුරුපුරු, සුදුපූසි, ඉස්සා, රසිකා, රොටියා විතරක් නෙවෙයි, ඉස්කෝලෙ හැම ළමයාම හිටියේ විභාග මානසිකත්වයෙන් අඤ්ඤකොරොස් වෙලාලු.


පහ වසරෙ ඉන්න ළමයි දන්න එකම ලොකු විභාගෙ තමයි ශිෂ්‍යත්ව විභාගෙ කියන්නෙ. ඒ මදිවාට මේ විභාගෙට ළමයින්ට වඩා මහන්සි වුණේ ඒ අයගෙ අම්මලා තාත්තලා. ඉතිං මේ හේතු නිසා ඉස්කෝලෙ ළමයි අතර ශිෂ්‍යත්ව විභාගෙ පාස් වෙන්න තිබුනෙ ලොකු තරඟයක්. වාසනාවකට වගේ පුරුපුරුලාගෙ ගෙදරින්නං මෑන්ස්ට විභාගෙ සම්බන්දෙන් එච්චර බලපෑමක් එල්ල කළේ නෑ. ඒත් ශිෂ්‍යත්ව විභාගෙ ඉහළින් පාස් වෙන්න පුරුපුරුගෙ හිතේනං ලොකු ඕනෑකමක් තිබුනලු.


පුරුපුරුගෙ එක නෑදෑ අයියා කෙනෙක් ගියේ කුරුඳුවත්ත ඉස්කෝලෙට. ඉතිං ඔය අවුරුදු දවස්වලට එහෙම නෑදෑයො සෙට් වෙනකොට මෑන්ස්ට පුදුම පිළිගැනීමක් තිබුනෙ. මෑන්ස් ගැන කියවෙන හැම වෙලාවෙම ඒ එක්කම කියවුණේ කුරුඳුවත්ත ඉස්කෝලෙ නම. පුරුපුරුලාව සත පහකට ගනන් ගන්නෙ නැති වැඩිහිටියො පවා අර අයියා එක්ක බලෙන්ම කතා බහට ගියෙ. ඉතිං පොඩි කාලෙ ඉඳලාම අපේ පූසාට ඕනෙ වෙච්ච දෙයක් තමයි ශිෂ්‍යත්ව විභාගෙ පාස් වෙලා කුරුඳුවත්තට හරි මරියකඩේ ඉස්කෝලෙට හරි යන්න.


ඒ හින්දා පුරුපුරු මේ දවස්වල කඩියා වගේ වැඩ කරන්න පටන් ගත්තලු. සුදුපූසිගෙ අක්කාත් මේ වෙද්දි ගියෙ අග්‍ර උපාසිකාවගෙ ඉස්කෝලෙට. ඉතිං ඒකට යන්න බලාගෙන සුදුපූසිත් මහන්සියෙන් වැඩ කරන්න පටන් ගත්තලු. ඔහොම කල් ගතවෙලා නොදැනීම ශිෂ්‍යත්ව විභාගෙ දවසත් උදාවුණේ ඇහිපිය ගහන පරක්කුවෙන්.


මේ වෙද්දි ඉස්කෝලෙ ටීචර්ලා හැම දෙනාම පුරුපුරුයි, සුදුපූසියි, ඉස්සායි, රසිකායි ගැන ලොකු බලාපොරොත්තු තියාගෙන හිටියේ. ඉතිං අපේ යාලුවො කට්ටියම හිතා ගත්තලු ශිෂ්‍යත්වෙන් තමන්ට පුලුවන් උපරිම රිසාල්ට්ස් අරගෙන ඉස්කෝලෙට ගෞරවයක් ගේනවයි කියලා. ඇත්තටම ශිෂ්‍යත්ව විභාගෙ පාස් වෙන එකේ වැඩි විශේෂත්වයක් නෑ වගේ ඔයාලාට පේන්න පුලුවන්. ඒත් පුරුපුරුලාගෙ වගේ දුප්පත්, කිසිම පහසුකමක් නැති පොඩි ඉස්කෝලෙක ගුරුවරුන්ට එක ළමයෙක් හරි විභාගෙන් පාස් වෙනවා දකින එක සෑහෙන්න ලොකු ඇචීව්මන්ට් එකක්.


කොහොමහරි ඉතිං ඔය විදිහට ශිෂ්‍යත්ව විභාගෙ දවසෙ, අපේ පුරුපුරුත් කිරි කොකා වගේ සුදට සුදේ සැරසිලා ගියාලු විභාග ශාලාවට. යන ගමන් දේවගම දෙවියන්ට පඬුරක් එහෙම ගැටගහලා යන්නත් මෑන්ස්ගෙ තාත්තා අමතක කළේ නෑ. අන්තිමේදි ඉතිං අවුරුදු දෙකක් පණ බයේ බලාගෙන හිටපු ශිෂ්‍යත්ව විභාගෙ පටන් ගත්තලු.


මුලින්ම තිබුනෙ පළවෙනි පේපර් එක. අපේ පූසා ඒකටනං බොහොම හොඳට උත්තර ලිව්වලු. ඒත් මෑන්ස්ට කෙළවුණේ දෙවෙනි පේපර් එකට ලියද්දි. දෙවෙනි පේපර් එකේ බාගයක් ලියද්දි පුරුපුරුට එකපාරටම දැනුනලු මෑන්ස්ගෙ ඔලුව කැරකෙනවා වගේ. ඒ එක්කම මෑන්ස්ට දැනුනෙ තමන්ට කලන්තෙ දාගෙන එනවා වගේ. මේ වෙද්දි තව ප්‍රශ්න කීපයක් ලියන්න ඉතුරු වෙලාත් තිබුනා. ඉතිං පුරුපුරු කළේ විනාඩි දහයක් විතර ඔලුව ඩෙස්ක් එකේ තියාගෙන හිටපු එක. අන්තිමේදි පූසා ආපහු නෝමල් කන්ඩිෂන් එකට එද්දි විහාගෙ ඉවරවෙන්න ඉතුරු වෙලා තිබුනේ බොහොම ටික වෙලාවයි. 


අපේ පුරුපුරු ඊටපස්සෙ කළේ පුලුවන් ප්‍රශ්න වලට උත්තර ලියාගෙන ලියාගෙන ගිය එක. දෙයියන්ගෙ පිහිටෙන් අන්තිමේදි ප්‍රශ්න දෙකක් ඇරෙන්න ඉතුරු ඒවාට උත්තර ලියන්න පූසාට පුලුවන් වුණාලු. ඒත් තමන් හිතාගෙන හිටපු විදිහට විභාගෙට ලියන්න බැරිවෙච්ච බව මෑන්ස්ට අමුතුවෙන් කියාදෙන්න ඕනෙ වුණේ නෑ. ඉතිං එදා විභාගෙ ඉවරවෙලා පුරුපුරු ගෙදර ගියේ ෆුල්ම ෆුල් අප්සෙට් එකේ.


ඊටපස්සෙ ගතවුණේ පූසාගෙ ජීවිතේ බොහොම නිහඬ මාස කීපයක්. ශිෂ්‍යත්ව විභාගෙ ඉවර නිසා ඉස්කෝලෙ වැඩවලදිත් ළමයි අතරෙ එච්චර තරඟකාරී ගතියක් තිබුනෙ නෑ. සුදුපූසි එක්කත් වෙනදා වගේම හොඳ යාලුවො විදිහට හිටියා මිසක් කිසිම විශේෂ දෙයක් වුණේ නෑ. අන්තිමේදි ඉතිං 97 අවුරුද්දෙ අවසානයත් එක්කම අපේ පූසා තමන් ඉගෙනගත්තු රෙදිගොඩ කණිෂ්ට විද්‍යාලයට බොහොම දුකෙන් සමුදුන්නලු.


ඒ කාලෙ දැන් වගේ බොහොම ඉක්මනට ශිෂ්‍යත්ව විභාගෙ ප්‍රතිඵල එන්නෙ නෑ. එක අවුරුද්දක අගෝස්තු මාසෙ විභාගෙ ලිව්වාම ඊළඟ අවුරුද්දෙ මාර්තු-අප්‍රේල් වගේ කාලෙක තමයි ප්‍රතිඵල එන්නේ. ඉතිං ජනවාරි ඉඳන් මාර්තුවල රිසාල්ට්ස් එනකං කණිෂ්ට විද්‍යාලෙ හිටපු හැම ළමයාම ගියෙ රෙදිගොඩ මහා විද්‍යාලෙට. ඒ කියන්නෙ පුරුපුරුගෙ අම්මා උගන්නපු ඉස්කෝලෙට. ඉතිං අපේ පුරුපුරු, සුදුපූසි ඇතුලු යාලුවො කට්ටිය නියමිත විදිහට හය වසරෙදි ඇතුල් වුණාලු මේ ඉස්කෝලෙට.


අපේ පූසාගෙ පූරුවෙ පිනට අලුත් පන්තියෙදි මෑන්ස්ට චාන්ස් එක ලැබුනලු ආපහු සුදුපූසි එක්ක ක්ලාස් මේට් කෙනෙක් වෙන්න. ඉතිං තව දුරටත් පහ වසරෙදි වගේ සුදුපූසි හිටපු පන්තිය දිහා හොරෙන් බල බලා මහන්සි වෙන්න මෑන්ස්ට ඕනෙ නුණේ නෑ. දැන් ආපහු ඉස්සර වගේම සුදුපූසි එක්ක හිතේ හැටියට කතා කරන්න, ආශ්‍රය කරන්න පුලුවන්. අපේ පුරුපුරුගෙ හිතට දැනුනෙ කියන්න බැරි තරමේ සතුටක්. ඒත් ඒ සතුට ඇතිවෙච්ච වේගෙන්ම නැතිවුණේ තවත් මාස කීපයකින් පස්සෙ තමන්ට සුදුපූසිගෙන් වෙන් වෙන්න වෙන බව පූසාට මතක් වෙච්ච හින්දා.


තව මාස දෙක තුනකින් ශිෂ්‍යත්ව විභාගෙ රිසාල්ට්ස් ආවම සුදුපූසි එක ඉස්කෝලෙකට යයි. පුරුපුරු තවත් ඉස්කෝලෙකට යයි. ඉස්සා, රසිකා වගේ යාලුවො තවත් ඉස්කෝල වලට යයි. මේ බව මතක් වෙද්දි පුරුපුරුගෙ පොඩි හිතට ඇතිවුණේ වචනෙන් කියන්න බැරි තරමේ වේදනාවක්. තමන්ට පොඩි කාලෙ ඉඳලා හිටපු යාලුවො ඔක්කොම මේ ශිෂ්‍යත්ව විභාගෙ හින්දා මෑන්ස්ට නැති වෙන්නයි යන්නේ.


ඉස්කෝලෙ කම්බි වැට අයිනෙ හිටපු වට්ටි අම්මාගෙන් මුරුක්කු, වෙරළු අච්චාරු කාපු හැටි, ඉස්කෝලෙ ලිස්සන බෝට්ටුව එහා පැත්තෙ ගහට නැගලා ලාවුළු ගෙඩි කඩපු හැටි, රුපියලේ අයිස් පලම්, සත පනහේ බොම්බයි මොටයි කාපු හැටි...


එළුවන් කාපු හැටි, බා බා කුකුළෝ, සම්බෝල කඩපු ඒවා, ගහගත්තු ඒවා, රිලේ දුවපු ඒවා...


තමන්ගෙ යාලුවොත් එක්ක පොඩි කලෙ ඉඳලා ගතකරපු සුන්දර අතීතයෙ මතක එකින් එක පුරුපුරුගෙ හිතට ආවෙ මෑන්ස්ටත් නොදැනීම වගේ. තවත් ටික දවසකින් ඒ අතීතෙට සම්පූර්ණයෙන්ම සමුදෙන්න අපේ පූසාට සිද්ද වෙනවා. පුරුපුරුට අන්තිමේදි ඉතුරු වෙන්නේ සුන්දර මතකයන් ටිකක් විතරයි. 


ඒත් සුදුපූසි? පුරුපුරුට ඕනෙ වුණේ සුදුපූසිව සුන්දර මතකයක් විදිහට තියාගන්න නෙවෙයි. එයාව හැමදාටම තමන් ළඟින් තියාගන්න. ඒත් තව ටික දවසකින් පුරුපුරුයි සුදුපූසියි වෙන් වුණාම කොහොමද තමන් සුදුපූසිව ළඟින් තියාගන්නේ? පුරුපුරුට තේරුණාලු තමන්ගෙ හීන මාළිගා ඔක්කොම කුඩුපට්ටම් වෙලා යන්න තව වැඩි කාලයක් නෑ කියලා.

ඉතිං මේ කරුම විභාගෙ ගැන අපේ  පුරුපුරුට ජම්ප් වුණේ එසේ මෙසේ ෆ්ලවර් එකක් නෙවෙයි.


ඊටපස්සෙ වෙච්ච දේ ඊළඟ කොටසින්...