පූසන්ගෙන් රජ බොජුන්

ඔන්න යාලුවනේ කාලෙකට පස්සෙ ආපහු පුරුපුරු බ්ලොග්අවකාශෙට ගොඩ වැදුනා. දන්නෙම නැතුව පෝස්ට් එකක් නොදා මාස දෙකකටත් වැඩියෙන් කල් ගතවෙලා. කොහොම වුණත් දැන්නං විභාග කටයුතු ඔක්කොම අහවර නිසා දිගටම ලියන්න පුලුවන් වේවි. ඒ වගේම පහුගිය දවස්වල බ්ලොග් එකේ ලිපියක් නොලිවීම ගැන කොමෙන්ට් වලින්, චැට් කරලා වගේම මැසේජ් එවලා විමසීම් කරපු හැම දෙනාටමත් ගොඩක් ස්තුතියි. පහුගිය දවස්වල අපේ පුරුපුරුට මෑන්ස්ගෙ ජීවිතේ මංගල රස්සාව හම්බවුණා. දැන් අපේ පූසා ගුරුවරයෙක්. ඒ වගේම බ්ලොග්අවකාසෙ කීප දෙනෙකුත් පූසාගෙන් ඉගෙන ගන්නවා.

කොහොමහරි ඉතිං ඔය ඔක්කොම වැඩ හින්දා පූසාට පහුගිය දොහේ බ්ලොග් කියවිල්ලට වෙලාවක් තිබුනෙ නෑ. ඒත් අතරින් පතර දැක්ක දේවල් වලින් තේරුනේ මේ දවස්වල බ්ලොග් අවකාශෙ ට්‍රෙන්ඩ් එක කෑම හදන හැටි ගැන ලියන එක කියලා. විශේෂයෙන්ම අපේ මාරයා එහෙම වැඩේට මූලිකත්වය අරගෙන මූණුපොතේ පවා අනිත් කස්ටියව ප්‍රකෝප කරන පින්තූර දාලා තිබුනා. තමන් බ්ලොග් ලෝකෙ ඉන්න හොඳම චෙෆ් කියලා මාරයා හිතාගෙන හිටියාට ඊට වඩා හොඳ කෝකියො සෙට් එකක් බ්ලොග් අවකාශෙ ඉන්නවා. ඒ වෙන කවුරුවත් නෙවෙයි, අපේ පූසො සෙට් එක. ඉතිං අද මම ඔයාලාට කියන්න යන්නෙ පූසො එකතුවෙලා රසවත් කෑමක් හදපු කතන්දරයක්.

මේ සිද්දිය වුණේ අපේ යාලුවො සෙට් එක 13 වසරෙ ඉන්නකොට. එතකොට ඒ ලෙවල් විභාගෙ ලියන්නත් මාස කීපයයි ඉතුරුවෙලා තිබුනෙ. ඉතිං විභාගෙ හොඳට ගොඩදාගන්න කියලා හිතාගෙන අපේ පූසො කට්ටිය තීරණය කළාලු එකට එකතුවෙලා පාඩම් කරන්න. මී කතුරායි, උපාසකයි ටිකක් දුරින් හිටපු නිසා ගොඩක් වෙලාවට කට්ටිය සෙට් වුණේ එක්කො පුරුපුරුලගෙ, මාලුකට්ටාගෙ හරි ඤාව්වාගෙ හරි ගෙවල් වලට. ගොඩක් වෙලාවට ඉතිං මේ වගේ අවස්ථාවලදි සිද්දවුණේ කට්ටිය පැය බාගයක් විතර පාඩම් කරලා ඉතුරුටික කයිවාරුවෙන් හිනාවෙවී කාලය ගතකරන එකලු.

ඒ දවස්වල ඉතිං කොල්ලො කට්ටියක් එකතුවුණාම කතාබහ කරන්න කොච්චරනං දේවල් තියෙනවද නේද? ඉතිං පූසො කට්ටියත් පාඩම් කරනවට වඩා කළේ ගෑනු ළමිස්සියො ගැනයි, ගන ගැනයි කතා කර කර හිටපු එකයි, ශිහාන් ලොක්කා සුපර්ස්ටාර් තරඟයෙන් කැපිලා යන්න කියලා ප්‍රාර්ථනා කර කර හිටපු එකයි. කොහොමවුණත් ගෙවල් වල අම්මලා පාඩම් කරන කොල්ලන්ට හොඳට කන්න බොන්න දෙන්න ඕනෙ කියලා විශ්වාස කරපු හින්දා, ඒ දවස්වල පූසන්ට කිසිම අඩුපාඩුවක් නැතුව හොඳට කොටබාන්නනං චාන්ස් එක හම්බුනාලු.

ඉතිං ඔය වගේ එක දවසක පූසො කට්ටිය පාඩමට සෙට් වුණේ අපේ ඤාව්වාගෙ ගෙදර. වෙනදා වගේම එදත් කාලෙ ගතවුණත්, ඤාව්වා ටික වෙලාවකින් ඇවිත් කිව්වෙ කිසිසේත්ම සුභ ආරංචියක් නෙවෙයි. මෑන්ස් කියපු විදිහට එදා උදේ ඉස්කෝලෙ ගිය ඤාව් මාතාව ඉස්කෝලෙ මොකද්ද වැඩක් හින්දා ආපහු ගෙදර එන්න පරක්කු වෙනවලු. ඒ වෙද්දි උදේ උයලා තිබුන කෑම ටිකටත් පූසො ගේම දීලයි තිබුනේ.

හෝම් සයන්ස් ටීචර් කෙනෙක් වෙච්ච ඤාව්වාගෙ අම්මගෙ මුළුතැන්ගෙදර ඕනතරං කෑමජාති තිබුනත්, පූසො කවුරුවත් ඒවා උයන විදි දැනගෙන හිටියෙ නෑ. මොකද ඉතිං ලංකාවෙ පිරිමි පාර්ශවේ සාමාන්‍යයෙන් කුස්සියට යන්නෙ කෑම කන වෙලාවට විතරයි නොවැ! ඉතිං අපේ යාලුවන්ට ඉතුරුවෙච්ච එකම විකල්පය තමයි කඩෙන් කෑම ගෙනත් කන එක. ඔය විදිහට කට්ටිය සල්ලි එකතු කරලා කෑම ගේන්න ඤාව්වාවයි, මාලුකට්ටාවයි කඩේ යවන්න හදද්දි තමයි අපේ පුරුපුරුගෙ ඔලුවට අලුත් අයිඩියා එකක් ආවෙ.

පුරුපුරු :- අපි මචං උයන්න පුරුදු වෙන්නත් එක්ක අද දවල්ට ෆ්‍රයිඩ් රයිස් හදමුද?

උපාසක :- එළකිරි! මමත් උයන්න ආසාවෙන් හිටියෙ. ඒ වුණාට උඹ චිකන් උයන්න දන්නවද?

පුරුපුරු :- චිකන් ඕනෙ නෑ බං! එග් රයිස් එකක් හදමු. ඒක ලේසියිනේ.

කොහොමවුණත් පුරුපුරුගෙ අයිඩියා එකට සපෝට් එක දුන්නෙ උපාසක විතරයි. අනිත් පූසො තුන්දෙනා මේ වැඩේ ගැන බැලුවෙ ෆුල් සැකමුසු විදිහට.

මී කතුරා :- මේ පුරු, උඹ උයන ඒවා කාලා අපිට මොනවා වෙයිද දන්නෙ නෑ. අපි කඩෙන් කෑම ගේමු බං?

උපාසක :- උඹ නිකං හිටපංකො කෑ ගහන්නැතුව. උයන්න හිතපු වෙලේ උයන්නම ඕනෙ.

කොහොමහරි අන්තිමට තීරණය වුණේ එදා දවල්ට කන්න බිත්තර ෆ්‍රයිඩ් රයිස් හදන්න. ඉතිං අපේ පූසො පස්දෙනා සුභ මොහොතින් කුස්සියට ඇදුනලු වැඩේ පටන් ගන්න කියලා. කිව්වට මොකද, පූසො පස්දෙනාගෙන් එක්කෙනෙක්වත් දැනගෙන හිටියෙ නෑලු ෆ්‍රයිඩ් රයිස් තියා නිකං බත් එකක්වත් උයාගන්න. පුරුපුරු දැනගෙන හිටියෙත් බත් උයද්දි වතුරට හාල් දානවා කියලා විතරයි. ඒත් පහුගිය දවසක කෙමිස්ට්‍රි ක්ලාස් එකේදි මැඩම් කියපු දෙයක් නිසා පුරුපුරුට ලොකු විශ්වාසයක් තිබුනලු මේ උයන වැඩේ සාර්ථක වෙයි කියලා. මැඩම් කිව්වේ

A good chemist is always a good cook

කියලා. ඒ කියමනට අනුව පුරුපුරු හොඳ කෝකියෙක් වෙන්න ඕනෙ. මොකද මේ කාලෙ අපේ පූසා රසායන විද්‍යාව පැත්තෙන් හොඳ හැකියාවක් පෙන්නුවා. ඉතිං පුරුපුරු උපාසකත් එක්ක එකතුවෙලා කල්පනා කළාලු එග් ෆ්‍රයිඩ් රයිස් එකක තියෙන්න ඕනෙ දේවල්. මේකෙ අනිවාර්යයෙන් තියෙන්න ඕනෙ දේවල් තමයි බත් සහ බිත්තර. ඊට අමතරව එළවළු, කරපිංචා, රම්පේ වගේ දේවල් තියෙන්නත් ඕනේ. ඉතිං කට්ටිය මුලින්ම කළේ රයිස් කුකර් එකට වතුර ටිකක් වක්කරලා රම්පෙ කරපිංචා කඩාගෙන එන්න ඤාව්වාව යවපු එක.

ඊටපස්සෙ අපේ පූසන්ට ඇතිවෙච්ච ප්‍රශ්නෙ තමයි බත් එකට බිත්තර දාන්නෙ බත් ඉදුනට පස්සෙද? නැත්තං ඊට කලින්ද කියන එක. අන්තිමට කස්ටියගෙම ඒකමතික තීරණය වුණේ හාල් එක්කම බිත්තරත් රයිස් කුකර් එක ඇතුලට දාන්න ඕනෙ කියන එක. මේ වෙලාවෙ ඤාව්වලාගෙ ෆ්‍රිජ් එකේ බිත්තර හයක් තිබුනා. එක පූසාට එක බිත්තරේ ගානෙ ඕනෙ වෙන්නෙ බිත්තර පහයි. ඒත් ඉතිං එක බිත්තරයක් ඉතුරු කරලා වැඩක් නෑනෙ කියලා හිතපු මාලුකට්ටා ඔක්කොම බිත්තර ටික ෆ්‍රිජ් එකෙන් එළියට ගත්තලු. ඊටපස්සෙ පුරුපුරු කළේ බිත්තර හයම කඩලා රයිස් කුකර් එක ඇතුලට දාපු එක. රයිස් කුකර් එකට හාල් දාලා බිත්තරයි හාලුයි කලවං කළේ ඊටත් පස්සේ.

මේ අතරේ මී කතුරා කළේ කැරට්, ලීක්ස් වගේ එළවළු කපපු එක. මාලුකට්ටායි උපාසකයි කළේ කුස්සියේ තිබුන නානාප්‍රකාර කෑම ජාති ෆ්‍රයිඩ් රයිස් එකට දාන්න පුලුවන් ඒවාද කියලා චෙක් කරලා බලපු එක. ඉතිං ඔහොම ටික වෙලාවක් ගියාට පස්සේ මෙන්න මේ දේවල් පූසන්ගෙ ෆ්‍රයිඩ් රයිසුවට ඇඩ් වෙලා තිබුනා.

බටර්, කරපිංචා, රම්පේ, ලුණු වතුර, කරාබු නැටි, මිරිස් කුඩු, ගම්මිරිස් ටිකක්, කරඳමුංගු, හීනියට කපපු අල පෙති.

ඉතිං මේ ඔක්කොම දැම්මත් අපේ පුරුපුරුගෙ හිතට මදි. ඉතිං මෑන්ස් කළේ කුස්සියෙ ඉතුරුවෙලා තිබුන වැනිලා එසන්ස් ටිකකුයි, ලා කොළ පාට කලරින් ටිකකුයිත් මේකට දාපු එක. හැබැයි ඒ මී කතුරාගේ දැඩි විරෝධය මැද්දෙ. මී කතුරා කෑ ගැහුවේ ෆ්‍රයිඩ් රයිස් එක කාලා මෑන්ස්ට බඩේ අමාරුව හැදෙයි කියන බයට. ඉතිං මෑන්ස්ගෙ බය නැති කරන්න කුස්සියෙ තිබුන අසමෝදගම් කුප්පියෙන් ටිකක් බත් එකට දාන්නත් පුරුපුරු අමතක කළේ නෑ.

කොහොමහරි ඉතිං ගොඩක් වෙලා බත් එක ඉදෙන්න තිබ්බත්, බත් එක ඉදෙන පාටක් පේන්න තිබුනෙ නෑ. අඩුගානෙ බත්එකෙන් පොඩ්ඩක් දුම් දාන හැටියක්වත් පූසන්ට පෙනුනෙ නෑලු. ඉතිං අන්තිමට ඤාව්වා තීරණය කළාලු රයිස් කුකර් එකේ පියන ඇරලා බත් එක රත් නොවෙන්න හේතුව හොයලා බලන්න. මෙහෙම බලද්දි අපේ පූසන්ට දැකගන්න ලැබුනෙ අමුතුම දර්ශනයක්. 

බත් එකේ උඩින්ම බොහොම ශක්තිමක් බත් තට්ටුවක් බැඳිලා තිබුනා. ඒක හින්දා බත් එක අම්බානට රත් වුණත් ඇතුලෙ හිරවෙලා තිබුන දුමට එළියට එන්න පුලුවන්කමක් තිබුනෙ නෑ. ඉතිං ඤාව්වා කළේ බත් හැන්දේ මිටෙන් උඩින් තිබුන තට්ටුව හිල්වෙලා යන්න බත් එකට ඇන්න එක. එතකොටම අර ඇතුලෙ හිරවෙලා තිබුන දුම මෑන්ස්ගෙ කන ළඟින්ම එළියට විද්දෙ එක්දහස් අටසිට ගනං වල දුම් කෝච්චියක් වගේ. කොහොමහරි අන්තිමට බලද්දි බත් එකේ අඩියෙ හරිය හොඳටම රොස්වෙලා තිබුනලු.

කොච්චර රොස් වුණත් ඉතිං මහන්සියෙන් උයපු එක විසිකරන්නයැ නේද! ඉතිං පුරුපුරු කළේ බත් එක කොටස් පහකට වෙන් කරලා කට්ටියට බෙදලා දුන්න එක. ඒ එක්කම හැමෝටම බත් එක උඩින් තක්කලි පලුව ගානෙ තියලා දෙන්නත් මෑන්ස් අමතක කළේ නෑ. මොකද කෑමක් වුණාම රස වගේම ලස්සනත් තියෙන්න ඕනේ. කොහොමවුණත් මේ ෆ්‍රයිස් රයිස් එක අනාගෙන කන්න පුලුවන් තත්ත්වයෙ තිබුනෙ නෑ. මොකද මුලු බත් එකම කේක් ගෙඩියක් වගේ කෑලි කපන්න පුලුවන් තත්ත්වයෙ තමයි තිබුනේ. ඒ වගේම බත් එකෙන් බාගයක් රයිස් කුකර් එකේ පර්මනන්ට් විදිහට ඇලිලයි තිබුනේ.

කොහොමවුණත් මී කතුරා කැමතිවුණේ නෑ මේ රසවත් ආහාරය භුක්ති විඳින්න. මෑන්ස් හැදුවේ ටවුමට ගිහින් වෙනම කෑම එකක් ගේන්න. ඒත් ඉතිං අනිත් පූසන්ගෙ දැඩි ප්‍රතිරෝධය හමුවේ අන්තිමට මී කතුරාටත් සිද්ද වුණාලු ෆ්‍රයිස් රයිස් කන්න. ඒත් ටික වෙලාවකින් පූසන්ට තරු පෙනුනේ මී කතුරා අමාරුවෙන් බෙල්ල අල්ලගෙන 

කබර...යා...

කියලා කියද්දි. බැලින්නං මෑන්ස්ට කෑම එක අප්පිරියා වෙලා වමනෙ යන්න ඇවිත්. කොච්චර අප්පිරියා වෙලාද කියනවනං මෑන්ස්ට ගෙදරින් එළියට දුවනකංවත් කබරයා කොන්ට්‍රෝල් කරගන්න බැරිවුණාලු. 

ඕඕ......ක්ක්....

මී කතුරා එළියට දුවනගමන් කබරයා දැම්මේ හරියටම ඤාව්වාගෙ ගෙදර ඉස්සරහ දොර ගාව. කොහොමහරි ඉතිං පූසන්ගෙ අප්‍රතිහත ධෛර්යය හමුවේ පොඩි කාලයක් ඇතුලත මී කතුරාගේ කබරයා ටික අස් කරලා දාන්න කට්ටියට පුලුවන් වුණාලු. ඤාව්වාටනං වමනෙ ගිහින් තිබුනේ එදා හවස. කොහොමහරි ඉතිං පූසන්ගෙ පළවෙනි ඉවිල්ල ඔය විදිහට සාර්ථකව නිමා වුණාලු. හැබැයි අපේ ඤාව්වා කවදාවත් එදා හවස මෑන්ස්ගෙ අම්මා ගෙදර ආවාට පස්සෙ වෙච්ච දේ ගැන කතා කළේ නෑ. ඊට පස්සෙ දවසෙ ඤාව්වලාගෙ ගෙදර යද්දි අලුත් රයිස් කුකර් එකක් කුස්සියට ඇවිත් තියෙන හැටි විතරක් පූසො කට්ටිය නිරීක්ෂණය කළාලු.

ප.ලි - මෙවැනි කෑම හදන්නේ හොඳින් මේ සඳහා පුරුදුවුණ කෝකියන් විසිනි. එබැවින් මෙය නිවසේදී අත්හදා බැලීමට නොයන්න.