විදූශා සහ තුන් යෙහෙළි වික්‍රමය - 12 (අවසාන කොටස)

විදූශා සහ තුන් යෙහෙළි වික්‍රමය - 1
විදූශා සහ තුන් යෙහෙළි වික්‍රමය - 2
විදූශා සහ තුන් යෙහෙළි වික්‍රමය - 3
විදූශා සහ තුන් යෙහෙළි වික්‍රමය - 4
විදූශා සහ තුන් යෙහෙළි වික්‍රමය - 5
විදූශා සහ තුන් යෙහෙළි වික්‍රමය -6
විදූශා සහ තුන් යෙහෙළි වික්‍රමය -7
විදූශා සහ තුන් යෙහෙළි වික්‍රමය - 8
විදූශා සහ තුන් යෙහෙළි වික්‍රමය - 9
විදූශා සහ තුන් යෙහෙළි වික්‍රමය - 10
විදූශා සහ තුන් යෙහෙළි වික්‍රමය - 11

ඉතිං යාලුවනේ ඔයාලා කොටස් 11ක් තිස්සේ කියවපු "විදූශා සහ තුන් යෙහෙළි වික්‍රමය" සීරීස් එකේ අන්තිම කොටස තමයි මේ. ඇත්තටම කතාවක් කියාගෙන යද්දි කොටස් කඩ කඩා දාන්න අපි කැමති නෑ. මොකද එතකොට ඒ කතාවෙ තියෙන ගැම්ම නැතිවෙලා යනවා. ඒත් ඉතිං මේ වගේ දිග කතාවක් එක කොටසෙන් දාන්නත් බෑ නොවැ!

ඉතිං දැන් මේ කතාවෙ අවසන් කටයුතු ටික කරන්න තමයි ඉතුරුවෙලා තියෙන්නෙ.

කොහොමහරි රෝහණදීර, පුරුපුරු ඇතුලු සෙට් එකෙන් මල්බණ්ඩලා ගුටිකෑවාට පස්සෙ, ඒ කට්ටියට ටික දවසක් යනකං පූස්ගම තහනම් කලාපයක් වෙලා තිබුනා.

රෝහණදීරගෙ ට්‍රයි එක වුණේ කොහොමහරි විදූශාටත් ගේමක් දෙන එක. ඉතිං මෑන්ස් කළේ දවස් කීපයක්ම බිත්තර ටිකක් තියාගෙන විදූශා එනකන් පූස්ගම ටවුන් එකට වෙලා බලාගෙන හිටපු එක. ඒ වෙන මොකටවත් නෙවෙයි, විදූශා ඇතුලු තුන් යෙහෙළියන්ට බිත්තර ඇටෑක් එකක් දෙන්න. ඒත් ඒ කට්ටිය වැටුනු තත්ත්වෙට වැටෙන්න අපේ පූසො සූදානම් වුණේ නෑ. ඉතිං පූසන්ගෙ දැඩි විරෝධය හේතුවෙන් බිත්තර ඇටෑක් එක දෙන අයිඩියා එක හිතෙන් අයින් කරගන්න රෝහණදීරට සිද්දවුණා.

තිලංකා මින්දද එක්ක තිබුන සම්බන්දෙ ටික දවසකට පස්සෙ නැවැත්තුවා. හැබැයි ඒ වෙද්දි සිද්දවෙන්න පුලුවන් දේවල් ඔක්කොම සිද්දවෙලා ඉවරයි කියලා තමයි පූසන්ටනං ආරංචිය ආවෙ. ඒත් තමන්ගෙ අවුරුදු ගානක එෆෙයාර් එක නැතිවීම ගැන ගොඩක් අප්සෙට් එකේ හිටපු ඉස්සා, ආපහු තිලංකාව බාරගත්තා. ඒ දෙන්නා ටික දවසක් ආපහු සතුටින් හිටියා. හැබැයි ඒ තිලංකා ආපහු බෑන්ක් මැනේජර් කෙනෙක් එක්ක අනියම් සම්බන්ධයක් පටන් ගන්නකං විතරයි.

මේක දැනගත්තු ඉස්සා, වහාම තිලංකා එක්ක තිබුනු සම්බන්දෙ දෙවෙනි පාරටත් නවත්තලා දැම්මා. ටික දවසකින් බෑන්ක් මැනේජරුත් කලින් මින්දද කළා වගේම තිලංකාව අතඇරලා දැම්මා. ඊටපස්සෙ තිලංකා කළේ ආපහු ඉස්සා එක්ක යාලුවෙන්න ට්‍රයි කරපු එක. ඒත් ඉතිං දෙපාරක් වැටුණු වලේ තුන්වෙනි පාරටත් වැටෙන්න ඉස්සා කැමතිවුණේ නෑ. අන්තිමට තිලංකා තනි වුණා. (හැබැයි කොච්චර කාලෙකටද දන්නෙ නෑ)

කොහොමහරි අඩු ඉසෙඩ් ස්කෝර් එකෙන් මෙඩිසින් යන්න බලාගෙන අගමැති බාලිකාවෙන් අස්වෙලා රත්තිවල්ලි ඉස්කෝලෙට ආපු තිලංකා, පළවෙනි පාර ඒ ලෙවල් විභාගෙ ෆේල් වුණා. මොකද මුලු ඒ ලෙවල් කාලෙම එක එක්කෙනාට ලව් කර කර හිටියා මිසක් එයාට පාඩම් කරන්න වෙලාවක් තිබුනෙ නෑ. හැබැයි මොනවා වුණත් විදූශා වගේම තිලංකාත් ඉගෙනගන්න ගොඩක් දක්ෂ ළමයෙක්. ඒ හින්දා එයාට පුලුවන් වුණා තුන්වෙනි පාර විභාගෙ කරලා කැම්පස් එකට යන මට්ටමට පාස් වෙන්න. මේ පලවෙනි පාරත්, තුන්වෙනි පාරත් අතර අපේ පූසන්ට තිලංකා ගැන කිසිම නිව්ස් එකක් හම්බවුණේ නෑ.

ආපහු පුරුපුරුට තිලංකාව හම්බවෙන්නෙ කොළොම්පුර සක්වල තක්සලාවෙදි. මේ වෙද්දි පුරුපුරු තුන වසරෙ. තිලංකා අලුතින් 1 වසරට ආවා විතරයි. රැග් සීසන් එකේදි එක දවසක් පුරුපුරුට තිලංකාව මූණටම හම්බවුණා

තිලංකා :- ආ...පුරුපුරු! අදුරන්නත් බෑ, ඔයා ඉස්සරට වඩා සෑහෙන්න මහත් වෙලා

පුරුපුරු :- ඇත්තද? ඉතිං කොහොමද?

තිලංකා :- වරදක් නෑ. මම ඔයාට අයියා කියලද කියන්න ඕනෙ?

පුරුපුරු :- නෑ නෑ!! දැන් එහෙම කියන්න ඕනෙ නෑ. අපේ කට්ටිය ඉන්න තැනදි විතරක් එහෙම කිව්වාම ඇති. රැග් සීසන් එකෙන් පස්සෙ එහෙමවත් කියන්න ඕනෙ නෑ. මම යන්නං.

පුරුපුරු එතනින් ශේප් වෙලා ආවලු. දැන් තිලංකා ඉන්නේ දෙක වසරේ. ඒ බැච් එකේම අහිංසක මල්ලි කෙනෙක් එක්ක තමයි දැන් එයා ඉන්නේ.

රොෂානි ගැනනං අවුරුදු ගානකින් කිසිම ආරංචියක් අපේ කිසිම පූසෙක්ට ලැබුනෙ නෑ.

ඒ ලෙවල් ක්ලාස් යද්දි සමහර වෙලාවට පුරුපුරුට විදූශාව මුණගැහුණත් දෙන්නම කළේ අහක බලාගෙන නොදැක්ක ගානට ගිය එක. මල්බණ්ඩාත් තමන්ගෙ අනිත් ගර්ල් ෆ්‍රෙන්ඩ්ලාට වඩා වැඩි කාලයක් විදූශාව ආස්සරේ කළා. ඉතිං තිලංකා වගේම විදූශාත් පළවෙනි පාර ඒ ලෙවල් විභාගෙ ෆේල් වුණා. ඊටපස්සෙ මෑතක් වෙනකම්ම පුරුපුරුට විදූශා ගැන කිසිම නිව්ස් එකක් ලැබුනෙ නෑ.

එක දවසක් පුරුපුරු කොළොම්පුර නගරෙ ඇතුලෙ බස් එකක යමින් හිටියා. ටික වෙලාවකින් පොෂ් ඩයල් එකක් ඇවිල්ලා අපේ පූසා එහාපැත්තෙන් වාඩිවුණා. මෙන්න බොලේ තවත් ටික වෙලාවකින් ‍මෑන්ස් පුරුපුරු එක්ක කතා කරනවා.

මෑන්ස් :- එක්ස්කියුස් මී මචං! උඹ පුරුපුරු නේද?

පුරුපුරු :- ( පුදුම වී ) ඔව් මචං!

පුරුපුරු බැලුවලු මේ කවුද කියලා. බ්ලොග් ගඩොල් පාඨකයෙක්ද දන්නෙත් නෑ. නෑ නෑ!! වෙන්න බෑ. හොදට දැකලා පුරුදු ලුක් එකක් තමයි මෑන්ස්ට තියෙන්නෙ.

මෑන්ස් :- හික් හික්!! අඳුරන්න බැරිද? මම විදත් බං

මිල්ක් ෆාදර්ට ඩෝග්ස් ජම්පින් කිව්වලු. ‍යකෝ මේ අර විදූශා එක්ක යාලුවෙලා හිටියයි කියපු විදත් නේද?

පුරුපුරු :- අඩෝ සොරි බං! මට එකපාරටම උඹව අඳුනගන්න බැරිවුණානෙ. දැන් මොකද කරන්නෙ?

විදත් :- මම දැන් හොටෙල් කෝස් එකක් කරනවා බං. තව මාස කීපෙකින් රට යන්න ඉන්නෙ. මට ආරංචි වුණා විදූශා උඹට කරපු වැඩේ.

පුරුපුරු :- හික් හික්!! අයියෝ ඒ ආදි කාලෙනෙ බං. දැන් ඒ කේස් එක ඉවර වෙලා කොච්චර කල්ද?

විදත් :- උඹ කොහොමහරි මම කියපු එක විශ්වාස කළේ නෑනෙ. ඒ වුණත් මම සතුටින් හිටියෙ ඒකිට හොද කොල්ලෙක් හම්බවුණානෙ කියලා. ඒත් ඒකි උඹව අතෑරලා මල්බණ්ඩාත් එක්ක යාලුවුණාට පස්සෙ මට ඒකිවයි, බණ්ඩාවයි දෙන්නවම මරාගෙන කන්න හිතුනා.

පුරුපුරු :- දැන් ඕවා කල්පනා කරලා තේරුමක් නෑ බං

විදත් :- ඒකනං ඇත්ත. මල්බණ්ඩාත් ඔය ළගදි බැන්දෙ.

පුරුපුරු :- විදූශාවද?

විදත් :- උඹට පිස්සුද බං? ඌ ඒකිගෙන් ගන්න පුලුවන් හැමදේම ගත්තා. ඒ දවස්වල දෙන්නා රූම් ගානෙමයි හිටියෙ. ඊටපස්සෙ ඒකි විභාගෙත් ෆේල් වුණා. අන්තිමට මල්බණ්ඩා මේකිව අතඇරලා දැම්මා.

පුරුපුරු :- ආ...එහෙමද? මමනං දැනගෙන හිටියා පොර ඕක දිගටම කරන්නෙ නෑ කියලා.

විදත් :- හ්ම්...විදූශා තර්ඩ් ෂයි කැම්පස් ගියා. අපරාදෙ පළවෙනි පාරම යන්න තිබ්බ එක. කරන ඩිග්‍රි එකනං මොකද්ද කියලා දන්නෙ නෑ.

පුරුපුරු :- ඇත්තද? ඒකනං හොදයි. කොහෙද කැම්පස් එක?

විදත් :- අර දුන්හිඳ සක්වල තක්සලාවෙ කියලා තමයි ආරංචි.

පුරුපුරු :- මම එහෙනං ඉස්සරහින් බහිනවා මචං. ෆේස්බුක් ඉන්නවා නේද?

විදත් :- ඔව් ඔව්!! රික්වෙස්ට් එකක් දාපං මචං.

පුරුපුරු :- එළ!!!

පුරුපුරු බස් එකෙන් බැස්සා.

රෝහණදීරත් ටික කාලෙකින් සියලුම මැර වැඩ අතඇරලා යහපත් පුරවැසියෙක් වුණා. අපේ ක්‍රිකට් ටීම් එකේ කට්ටිය වගේ නෙවෙයි, රෝහණදීර මැර ජීවිතෙන් සමුගත්තෙ මිනිස්සු " ඇයි මෙච්චර ඉක්මනට යන්නෙ?" කියලා අහනකොට. අනික මෑන්ස් යනකොට ඒ තැන ගන්න ශක්තිමත් දෙවනපෙළකුත් රෝහණදීර හදලයි තිබුනෙ. හැබැයි රෝහණදීර වගේ දැවැන්ත ක්‍රීඩකයෙක් නැති අඩුව පූස්ගම මැර ක්ෂේත්‍රයට හැමදාමත් දැනේවි.

කාලෙකට පස්සෙ ‍පුරුපුරුට රෝහණදීරව ආපහු මුණගැහෙන්නෙත් සක්වල තක්සලාව ඇතුලෙදිමයි. එක දවසක් අපේ පූසා ජිම් එකට ‍යද්දි මෙන්න බොලේ රෝහණදීර ඉන්නවා ජිම් එකේ බර උස්ස උස්සා. සාමාන්‍යයෙන් ඔය ජිම් එකට එන්නේ සක්වල තක්සලාවෙ කට්ටිය විතරයි. ඒත් පුරුපුරු දන්නවා රෝහණදීරනං කීයටවත් මේක ඇතුලෙ කෙනෙක් නෙවෙයි කියලා.

පුරුපුරු :- ආ...රෝහණදීර අයියා, මොකද මේ පැත්තෙ? දැන් මොකද කරන්නෙ?

රෝහණදීර :- පුරුපුරු මල්ලි දැක්ක කල්...! හා හා කට කට!! මම මේක ඇතුලෙ නෙවෙයි කියලා මුන්ට දැනගන්න අරින්න එපා. ඇහුවොත් කියපං මමත් කැම්පස් එකේ ස්ටුඩන්ට් කෙනෙක් කියලා. මම දැන් දවල්ට කන්නෙයි, ජිම් යන්න එන්නෙයි කැම්පස් එකට.

පුරුපුරු :- ???

රෝහණදීර :- මම දැන් අර අහවල් ටෙලිෆෝන් කම්පැනි එකේනෙ වැඩ කරන්නෙ බං. ඉතිං ඉතිං?? උඹේ සැප සනීප කොහොමද?

පුරුපුරු :- අවුලක් නෑ අයියේ. ළගදි වලිවලට එහෙම ගියෙ නැද්ද?

රෝහණදීර :- හික් හික්!! මොන වලිද බං? දැන් ටවුන් එකේ අලුතින් බැහැලා ඉන්න සමහර කොල්ලො මාව අදුරන්නෙත් නෑ.

ඉතිං ඔන්න ඔහොමයි තුන් යෙහෙළි වික්‍රමය ඉවර වුණේ. ඇත්තටම ඒ දවස්වල මේ තුන් යෙහෙළියොත් එක්ක අපේ පූසො හිටියෙ මාර තරහින්. හැබැයි ඉතිං වයසින් වැඩෙද්දි, මේ ලෝකෙ හැම මනුස්සයාම අඩු වැඩි වශයෙන් අලු පාට බව තේරුම් ගනිද්දි, ඒ තරහා ටික ටික නැතිවෙලා ගියාලු. දැන්නං විදූශා තමන්ට කරපු වැඩේ ගැන අපේ පුරුපුරු ඉන්නේ සතුටින්. ඒ සතුටට හේතුව දැන්ම කියන්න බෑ. වෙනම සීරීස් එකකින් තව ටික කාලෙකින් කියන්නංකෝ.

නිමි.

ප.ලි :- මේ සීරීස් එක ගැන සමස්තයක් වශයෙන් ඔයාලාට හිතෙන අදහස්, විශ්ලේෂණාත්මක විදිහට මෙතන කොටලා යන්න පුලුවන්නං අපි ගොඩක් සතුටු වෙනවා යාලුවනේ. විශේෂයෙන්ම දැක්ක අඩුපාඩු එහෙම කියන්න. එතකොට තව සීරීස් එකක් ලියද්දි මීටත් වඩා හොඳට ඒක ලියන්න පූසන්ට පුලුවන් වෙයි.